نشست خانوادگی «مدیریت تربیتی اخبار انتخاباتی در خانواده» برگزار شد.
در نهمین نشست عصرانه بارانی با عنوان “مدیریت تربیتی اخبار انتخاباتی در خانواده” که در تاریخ سهشنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ بهصورت مجازی در اسکایروم برگزار شد، خانوادهها و دغدغهمندان به حوزه تربیت رسانهای گرد هم آمدند. در این جلسه با میزبانی آقای صدرا فیروزمند و حضور آقای حسین حقپناه به عنوان مهمان ویژه، به بررسی حواشی و تاثیرات تبلیغات و اخبار و انتخاباتی در فضای خانواده پرداخته شد.
مهمترین مباحث مطرح شده در این جلسه:
مسائل سیاسی، بک جنبهای از هویت است. معنا و چگونگی فهم کنشهای سیاسی، مخصوصا کنشهای ملی سیاسی برای کودکان زیر 12 کاملا متفاوت با نوجوانان بالای 12 سال است. بنابراین انتخابات، فارغ از اینکه موافق آن هستیم یانه، یا اینکه موافق کدام کاندیدا هستیم، برای بچهها جنبه هویتی دارد؛ این مسئله گریز ناپذیر است. حتی اگر محیط خانه و خانواده را کنترل کنیم، بالاخره بچهها در محیط مدرسه، دوستان و… با مسائل سیاسی روبرو میشوند. اگر ما پیشدستانه برای این مواجهه و سوالات احتمالی فرزندانمان طراحی داشته باشیم، بچهها بدون نگرانی آگاهی به دست میاورند. اما اگر والدین طراحی نداشته باشند، و واکنشی با این پدیده مواجه شوند، به جای ایجاد آگاهی در بچهها، هیجان آنها تحریک میشود. تحریک شدن هیجانات هم باعث نگرانی و هم باعث رجوع به منابع ناایمن میشود.
جنس تجربه کودکان و نوجوانان با تجربه بزرگسالان از مسائل سیاسی یکسان نیست. یعنی اینکه مواجهه ما با یک پدیده است، اما مفهومی که ما برداشت میکنیم با مفهومی کودکان برداشت میکنند، متفاوت است. برای مثال کودکان بحث بالغانه سیاسی را نوعی دعوا کردن و نزاع میدانند. برای جلوگیری از این اتفاق، قبل از این مواجهه (برای مثال مواجهه با مناظرات، بحثهای سیاسی و…) باید با کودکان گفتوگو کرد و شرایط را برای آنها توضیح داد. توصیه اکید هم این است که بچهها از بحثهای سیاسی خشن دور باشند. بلکه باید گفتوگوهای آرام و منطقی با خود بچه داشت.
از آنجایی که زمان میبرد تا بچهها تفکر انتزاعی پیدا کنند، هرچه دیرتر با مسائل سیاسی که جنبه هیجانی بسیار پررنگی دارند، مواجه شوند، مناسبتر است. برای کمک به رشد بچهها در این زمینه، باید تفکر بچهها را از صفر و یک، به یک تفکر طیفی تبدیل کنیم. باید با بچهها صحبت منطقی و استدلالی داشته باشیم. وقتی بچهها تفکر طیفی را یاد گرفتند، میتوانیم وارد بحث طرفداری و هوادای بشویم. اگر والدین کاندیدای مورد نظر خود را بپرستند، بچهها هم این الگو را یاد میگیرند و سلبریتی مورد علاقه خود را میپرستند.
اینکه والدین میگویند ما نمیخواهیم فرزندانمان سیاسی باشند؛ خود این تصمیم، یک تصمیم سیاسی بوده و به فرزند جبهه سیاسی میدهد. در کنار این باعث کم رنگ شدن هویت سیاسی کودک میشود.
در سن نوجوانی بچهها نیاز به هیجان و دیده شدن دارند. محیطهایی که ما برای بچهها ایجاد میکنیم مهم است. بنابراین در سنین نوجوانی مخصوصا ۱۵ سال به بالا، خوب است که آزادیهایی به بچهها بدیم. مدیریت اخبار در خانواده هم بسیار اهمیت دارد. باید دریافت اخبار را محدود کرد، چرا که دریافت بیش از حد اخبار آسیب رسان است. به اخبار جعلی هم باید دقت کرد.