یکی ازبیماریهای رایجی که در دنیا وجود دارد، گردندرد ناشی از استفاده از تلفن همراه است. کسانی که متخصص آناتومی و ارتوپدی هستند، با این دردها آشنا بوده و مراجعانی زیادی در این زمینه دارند. قرار شد که ما از درگاههای رسانهای به گونهای استفاده کنیم که جسممان آسیب نبیند
یکی از مسائل بسیار مهم مربوط به حوزه خانواده، موضوع سواد رسانهای است. خانوادهها در گذشته هیچگاه با چنین حجم وسیعی از رسانهها و فضاهای ارتباط جمعی مواجه نبودند و شاید تنها وسایل ارتباطی خانوادهها تلویزیون، رادیو و تلفن بود. اما امروزه با توجه به رشد بسیار گسترده فضاهای مختلف رسانهای و ارتباطی به ویژه فراهم بودن امکان استفاده از گوشیهای همراه برای فرزندان، شرایطی در جامعه فراهم شده است که کنترل خانواده بر محتوای رسانهای فرزندان کاهش پیدا کرده است.
یکی از موضوعات بسیار مهمی که میتواند موجب کاهش فاصله بین والدین و فرزندان در حوزه محتوای رسانهای شود، داشتن سواد رسانهای یا تربیت رسانهای است که والدین میتوانند از طریق آشنایی و فراگیری سواد و تربیت رسانهای نسبت به نظارت و کنترل بر رفتار رسانهای فرزندان خود اقدام کنند.
در ادامه، سومین قسمت از این بستههای آموزشی با موضوع «مراقبتهای موبایلی» از سوی سعید مدرسی، کارشناس مسائل تربیتی و سواد رسانهای ارائه میشود.
«یکی ازبیماریهای رایجی که در دنیا وجود دارد، گردندرد ناشی از استفاده از تلفن همراه است. کسانی که متخصص آناتومی و ارتوپدی هستند، با این دردها آشنا بوده و مراجعانی زیادی در این زمینه دارند. قرار شد که ما از درگاههای رسانهای به گونهای استفاده کنیم که جسممان آسیب نبیند.
یکی از مشکلات رایج در استفاده از درگاههای رسانهای، پایین آوردن سر است. باید بدانیم هر مقداری که سر ما پایینتر میآید، فشار به مهرههای گردن ما به شدت افزایش پیدا میکند که بعضاً تا ۲۲ کیلوگرم بار اضافی به مهرههای گردن افزوده میشود. این مسئله باعث ایجاد آسیب جدی در جسم ما به ویژه جسم نوجوانان و جوانانی میشود که در سنین رشد هستند.
برای رفع این مشکلات چند راه حل وجود دارد. اولین راه این است که به جای آنکه سر خود را پایین آوریم، موبایل و دستان خود را بالا بیاوریم. راه حل بعدی استفاده از پایههای نگهدارنده است. میتوانیم گوشی همراه خود را برای کارهای طولانیمدت بر روی پایه نگهدارنده قرار دهیم.
راه حل بعدی این است که زمانی که قصد نگارش و تایپ متنی را داریم، میتوانیم از دستیار صوتی که در گوشیهای همراه وجود دارد، استفاده کنیم. یعنی به جای تایپ کردن با انگشت از این قابلیت گوشیهای همراه استفاده کنیم. راه حل بعدی این است که کلاً به جای تایپ کردن در گوشی، صوت ارسال کنیم که این مسئله کمک فراوانی به جلوگیری از آسیب رسیدن به جسم میشود.
مشکل دیگری که در استفاده از درگاههای رسانهای وجود دارد، نحوه مدل نشستن ما در پشت درگاههای رسانهای است. اولین نکته در این زمینه این است که باید حواسمان به وسیلهای که استفاده میکنیم باشد و بدانیم که هر وسیلهای استاندارد ویژه خود را دارد. مدت زمان استاندارد برای استفاده از گوشی تلفن همراه، ۱۰ تا ۱۵ دقیقه است. همچنین، زمان استاندارد برای بهرهگیری از تبلت نیز بین ۲۰ تا ۲۵ دقیقه است. برای استفاده از لپ تاپ نیز نباید بیش از ۴۵ دقیقه پشت آن نشست.
نکته مهم دیگر در زمینه استفاده از درگاههای رسانهای، مدل نشستن ما است. حالت اسکلت استخوانی کودکان و نوجوانان در بهرهگیری از این امکانات بسیار مهم است. برای استفاده از این درگاهها افراد نباید به جلو خم شوند و کمر ایشان نیز باید راست و صاف باشد که لازمه این مسئله بهرهگیری از صندلی مناسب است. صندلی ما در هنگام نشستن باید طوری باشد که ترجیحاً کف پا بالاتر بیاید که برای این مسئله میتوانیم از نگهدارندههای پا استفاده کنیم.
همچنین، زاویه پا نیز باید تقریباً ۹۰ درجه بوده و پاها آویزان نباشند؛ چراکه در غیر این صورت پس از مدتی به زانوها فشار زیادی وارد میشود. زاویه کمر نیز باید بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه و دستانمان نیز در هنگام بهرهگیری از لپتاپ در حالت ۹۰ درجه باشد. قرار است که ما از فرصت درگاههای رسانهای به خوبی و در صحت و سلامت استفاده کنیم؛ مبادا بدن ما و فرزندانمان در جریان استفاده از این وسایل آسیب ببیند».
+ این مطلب اولین بار با عنوان «پایِ درس سواد رسانهای/ ۳ – ضرورت مراقبتهای جسمانی در استفاده از درگاههای رسانهای» روز ۳ فروردین ۱۴۰۰ در خبرگزاری ایکنا منتشر شده است.