اگر ارتباط رسانه‌ای ناهمتراز فرزندان به دور از اشراف والدین شکل بگیرد بدون شک این ارتباط، آسیب‌های تربیتی ماندگار و عمیقی را در شکل‌گیری فضای روحی و فکری آنان به وجود خواهد آورد.
در دنیای کنونی با فراگیر شدن رسانه‌ها و ابزار ارتباطی، تربیت رسانه‌ای یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که باید مدنظر والدین قرار گیرد تا نسبت به روند تربیتی فرزندان خود کنترل و تأثیرگذاری بیشتری داشته باشند.
در این درس گفتار‌ها دکتر سعید مدرسی، کارشناس مسائل تربیتی و سواد رسانه‌ای به بیان نکاتی مهم در موضوع قانونگذاری رسانه‌ای در خانواده می‌پردازد.
استاد سعید مدرسی در چهاردهمین و آخرین قسمت از این مجموعه به موضوع «قوانین ارتباط رسانه‌ای فرزندان» پرداخت که مشروح آن را در ادامه مشاهده می‌کنید و می‌خوانید.
«در آخرین مبحث از اصول قانونگذاری رسانه‌ای در خانواده؛ به مقوله ارتباط با افراد مختلف در فضای رسانه‌ای خواهیم پرداخت. همان‌طور که مستحضر هستید عرصه پلتفرم‌های رسانه‌ای زمینه ارتباطات متعدد و متقاطعی را به وجود آورده است. برای فهم بهتر این جمله به ذکر چند مثال خواهیم پرداخت. در فضای مدارس دانش‌آموزان هر دوره با هم سن‌های خود دوست هستند و ارتباط برقرار می‌کنند؛ اما وقتی در یک مدرسه مشاهده کنیم یک دانش‌آموز سوم راهنمایی یا همان پایه هشتم دوره نظام جدید با یک دانش‌آموز دوم دبستانی یا پایه دوم نظام جدید ارتباط عاطفی عمیقی برقرار کرده است برای ما سؤال پیش می‌آید که این ارتباط به چه دلیل و با چه نیتی شکل گرفته است؟ یا در فضای واقعی اگر یک پسر ۱۰ ساله با یک دختر ۱۸ ساله وارد ارتباط عاطفی عمیق شدند، برای ما سؤال پیش می‌آید که چرا این ارتباط شکل گرفته است؟ یا زمانی که والدین مشاهده کنند که فرزند دلبندشان که در سن کودکی به سر می‌برد در فضای بیرون از منزل با یک مرد میانسال مشغول بازی کردن است قطعاً از خود سؤال می‌کنند که چگونه فرزندشان با این مرد میانسال آشنا شده و به او اعتماد کرده و اکنون مشغول بازی کردن است؟
پاسخ به این سؤالات افراد را به این نتیجه خواهد رساند که ارتباطات ناهمتراز(سنی، جنسی، فرهنگی و …) در فضای واقعی قطعاً صحیح نیست، اما متأسفانه عرصه رسانه‌های جدید باعث شده ارتباطات ناهمتراز تربیتی شکل گیرد، چراکه در این رسانه‌ها مکان، فرهنگ، جسم و زمان معنا ندارد لذا فرزندان در سنین مختلف می‌توانند با افراد غیر هم‌جنس در سنین مختلف مرتبط شود. حال این سؤال پیش می‌آید که آیا والدین عرصه رسانه نوین را یک ظرفیت رشد می‌دانند یا یک آسیب و یا تهدید تلقی می‌کنند؟ طبیعتاً اگر ارتباط رسانه‌ای فرزندان تحت نظر والدین و هدایت و اشراف آنان شکل گرفته باشد می‌تواند ظرفیت رشد خوبی را به وجود آورد مانند ارتباطی که شاگردان با معلمان خود دارند یا مانند ارتباطی که فرزندان با خواهر و برادر بزرگتر از خود دارند.
اگر ارتباط رسانه‌ای نا هم‌تراز فرزندان تحت نظر والدین و هدایت و اشراف آنان شکل گرفته باشد طبیعتاً زمینه رشد فرزند شما را فراهم می‌کند، اما اگر عرصه‌ای فراهم شد که به صورت ارتباطات متقاطع و به دور از اشراف والدین ارتباط رسانه‌ای ناهمتراز شکل گرفت، بدون شک این ارتباطات آسیب‌های تربیتی ماندگار و عمیقی را در شکل‌گیری فضای روحی و فکری فرزندان به وجود خواهد آورد پس یکی از عرصه‌های دیگر قانونگذاری در مدیریت ارتباطات رسانه‌ای فرزندان قواعد و قوانینی است که در باب ارتباطات در این فضا باید وضع شود.
با توجه به این نکات طبیعتاً فرزندان تا یک سن مشخص نباید در برخی از شبکه‌های اجتماعی حضور داشته باشند، اما سؤال اینجاست که این سن مشخص چه زمانی است؟ پاسخ مشخص است زمانی که فرزندان به یک بلوغ شخصیتی کامل در این زمینه دست پیدا کرده باشند. امیدواریم با دقت نظر‌های تربیتی والدین ظرفیت بهره‌مندی و مهارت‌افزایی فرزندان بیش از پیش فراهم شود تا زمینه صیانت عمیق و مؤثر از فرزندان مهیا شود.»
+این مطلب اولین بار با عنوان «اصول قانونگذاری رسانه‌ای در خانواده/14 قوانین ارتباط رسانه‌ای برای فرزندان» روز ۲۸ تیر۱۴۰۱ در خبرگزاری ایکنا منتشر شده است.