قانونگذاری در عرصه مصرف رسانه در خانواده نیازمند پیاده سازی اصول اولیه‌ای است، یکی از این مقدمات خیلی ضروری، تصحیح الگوی ارتباطی پدر و مادر با یکدیگر و با فرزندان است.
در دنیای کنونی با فراگیر شدن رسانه‌ها و ابزار ارتباطی، تربیت رسانه‌ای یکی از مهمترین موضوعاتی است که باید مد نظر والدین قرار گیرد تا نسبت به روند تربیتی فرزندان خود کنترل و تأثیرگذاری بیشتری داشته باشند.
استاد سعید مدرسی در اولین قسمت از این مجموعه به موضوع «آداب کاربری رسانه‌ها» پرداخت که مشروح آن را در ادامه مشاهده می‌کنید و می‌خوانید.
«قرار است در سلسله جلساتی با شما عزیزان و بزرگواران درباره مدیریت رسانه در خانواده، مدیریت درگاه‌های رسانه‌ای و مصرف آن‌ها توسط فرزندان باهم صحبت کنیم.
چالش‌هایی که امروز در بحث تربیتی با آن مواجه هستیم مشخص است؛ شاید دیگر با قاطعیت بتوان گفت که سهم مدرسه و خانواده در تربیت فرزندان خیلی کمتر شده است و این عرصه تربیتی ظاهراً بیشتر به فضا‌های رسانه‌ای مانند بازی‌های رایانه‌ای، فیلم‌های سینمایی، پلتفرم‌ها، عرصه بسیار فراگیر موسیقی واگذار شده و خوب طبیعتاً یک نگرانی جدی را برای خانواده‌ها، پدر و مادرها، مربیان و متولیان امر تربیتی به وجود آورده است.
طبیعتاً هر درگاه و محصولی نیازمند مدیریت کردن هست تا نسبت به آسیب‌هایش یک صیانت حداکثری به وجود آید و از ظرفیت‌های آن بتوان به نحو مطلوبی استفاده کرد. عرصه رسانه هم مانند هر مصنوع دیگر بشر نیازمند این نگاه دقیق هست پس اگر ما بخواهیم این فرآیند را در فضای خانواده پیاده‌سازی کنیم نیازمند قانونگذاری هستیم.
هر کار و فعالیتی برای خود آدابی دارد که نیازمند یک مقدمه خیلی ضروری و حیاتی است وقتی بحث قانون و قانونگذاری و پیاده کردن قواعد و قوانین در مورد چیز‌هایی که دلخواسته فرزندان است به میان می‌آید باید خیلی مراقب بود چرا که فرزندان ما با این محصولات انس گرفته‌اند و با این محتوا‌ها شب و روز می‌گذرانند لذا اگر بخواهیم این قواعد و قوانین را پیاده‌سازی کنیم نیازمند رعایت کردن اصول و پیش مقدمه‌هایی است که در ادامه به آن می‌پردازیم.
یکی از این مقدمات خیلی ضروری؛ تصحیح الگوی ارتباطی پدر و مادر با یکدیگر و با فرزندان است. طبیعتاً اگر والدین ارتباط عاطفی عمیق و مؤثری با فرزندان خود نداشته باشند آن قواعد و قوانین مدنظرشان اجرایی نخواهند شد به تعبیر دیگر فرزندان اصلاً حرف والدین خود را گوش نمی‌دهند، چون فضای فکری آن‌ها کاملاً متفاوت شده است. پس اولین اصلی که به‌عنوان والدین باید مدنظر قرار بگیرد این است که ارتباط پدر، مادر و مربی در فضای تربیتی با فرزندان باید عمیق و مؤثر باشد.
خداوند متعال در آیه ۱۵۹ سوره مبارکه آل‌عمران خطاب به پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «فَبِما رَحمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُم ۖ وَلَو کُنتَ فَظًّا غَلیظَ القَلبِ لَانفَضّوا مِن حَولِکَ ۖ فَاعفُ عَنهُم وَاستَغفِر لَهُم وَشاوِرهُم فِی الأَمرِ ۖ فَإِذا عَزَمتَ فَتَوَکَّل عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ المُتَوَکِّلینَ؛ به برکت رحمت الهی، در برابر مردم نرم و مهربان شدی و اگر خشن و سنگدل بودی، از اطراف تو، پراکنده می‌شدند. پس آن‌ها را ببخش و برای آن‌ها آمرزش بطلب و در کارها، با آنان مشورت کن، اما هنگامی که تصمیم گرفتی، قاطع باش و بر خدا توکل کن، زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد.»
خداوند در این آیه خطاب به حضرت محمد (ص) می‌فرمایند که آقای پیامبر شما اگر که با امت خودت با نرمی رفتار نکنی آن‌ها از دورت پراکنده می‌شوند و این نرم رفتاری تو از رحمت خاص خداست و اگر تو احیاناً با آنان سخت رفتار بودی و عصبانی و سنگدل می‌شدی امت از اطراف تو پراکنده می‌شدند. پس اولین نکته‌ای که پدر و مادرها باید به آن دقت کنند این است که الگوی ارتباطی خود را با فرزندان تصحیح کنند و به‌نوعی پدر و مادر باید قهرمان عاطفی زندگی فرزندان خود باشند تا اگر احیاناً قواعد و قوانینی هم وضع کردند بتوانند آن را در فضای خانواده پیاده‌سازی کنند. در جلسات بعدی در مورد این الگو‌های قانونگذاری قواعد و شرایطش صحبت خواهیم کرد.»
+این مطلب اولین بار با عنوان «اصول قانونگذاری رسانه‌ای در خانواده/۱ آداب کاربری رسانه‌ها » روز ۱۲خرداد ۱۴۰۱ در خبرگزاری ایکنا منتشر شده است.