تصاویر پر زرق‌وبرق و رنگ‌ووارنگ انیمیشن‌های دیزنی، تا حد زیادی باعث عدم توجه کافی به این مسئله شده است: چرا پدر و مادرها در آثار دیزنی غایب‌اند؟
همه ما دیزنی را می شناسیم؛ ابر شرکت انیمیشن سازی که به خوبی توانسته کودکان ما و حتی خود ما (!) را مجذوب خودش کند. خانم سونیا پولتون، که خود دستی بر آتش فیلم سازی و نویسندگی دارد، در مقاله ای به واکاوی موضوع مهمی در انیمیشن های دیزنی پرداخته است. این موضوع مهم، به چشم ما هم خورده است؛ اما تصاویر پر زرق‌وبرق و رنگ‌ووارنگ انیمیشن‌های دیزنی، تا حد زیادی باعث عدم توجه کافی به این مسئله شده است: چرا پدر و مادرها در آثار دیزنی غایب‌اند؟
خانم پولتون می‌نویسد: فیلم‌های دیرنی با قلب‌های ما سخن می گویند و زندگی کودکانمان را به نوعی احساس امنیت در جهانی چنین نامطمئن می‌آرایند. ازنظر ما این مارک تجاری حکایت گر دنیایی از ارزش‌های خانوادگی و سنت‌های گذشته است. جایی که فارغ از تنوعی که با آن مواجهیم، نیت خیر همواره بر شر پیروز می‌شود. ولی بعد از دیدن چند انیمیشن همراه دخترم، متوجه چیز دیگری شدم که در فیلم‌های دیزنی مفقود است، چیزی جز آن افسون نوستالژیک قدیمی و خوب؛ در فیلم‌های دیزنی والدین کجا هستند؟
از شرکت‌کنندگان ادوار رشدانه ۱۴۰۰ خواسته می‌شود تا ضمن خواندن این مقاله، خلاصه‌ای از آن را ارائه دهند و نکات مهمی که به نظرشان نویسنده روی آنها تأکید داشته را استخراج کنند. در این قسمت از مجله باران، سعی می‌شود تا این نکات، به‌صورت جمع‌بندی شده برای دیگر عزیزان هم قابل‌استفاده شود.
نبود والدین در آثار شرکت دیزنی می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد:
یکی از دلایل احتمالی، گذشته مؤسس آن است. والت دیزنی در کودکی مادرش را بر اثر سانحه‌ای از دست می‌دهد.
ممکن است انیمیشن‌ها درصدد این باشند که تصویری از جامعه کنونی ارائه دهند؛ جامعه‌ای که در آن بین والدین و فرزندان شکاف مشهودی وجود دارد.
یکی از دیگر از دلایل محتمل این است که آنها سعی دارند این موضوع را نهادینه کنند که افراد، چالش‌های زندگیشان را بدون مشورت و راهنمایی و نظارت والدینشان حل کنند.
آثار شرکت دیزنی با توجه به مقبولیت چند دهه‌ای آنها در میان چند نسل از خانواده‌های آمریکایی، در از هم پاشیده شدن ارزش‌های خانوادگی در این کشور سهم به سزایی داشته‌اند.
موضوعی قابل‌توجهی که گردآورندگان این نکات روی آن اصرار ورزیده‌اند، این است که حرف اصلی نویسنده مقاله، نوعی هشدار به والدین است! هشدار به ما که در انتخاب محصولات والت دیزنی دقت بیشتری داشته باشیم و از تأثیر ناخودآگاه آن بر فرزندانمان غافل نباشیم.
در پایان، نویسنده مقاله اینطور جمع‌بندی می‌کند: آیا ما ناخودآگاه این زدوده شدن نقش پدر و مادرها از فیلم‌های این شرکت را پذیرفته‌ایم؟ اگر عامل دیگری در کار نباشد، دیزنی متهم است که در احترام گذاشتن به این مقدس‌ترین علقه ها ـ که همان علقه پدر و مادر نسبت به فرزندانشان باشد ـ قصور ورزیده است.
با توجه به آنچه گفتم، دیگر مشکل بتوان نام آثار این شرکت را سرگرمی خانوادگی گذاشت، اینطور نیست؟
+ آنچه خواندید خلاصه‌ای از یادداشت‌های شرکت‌کنندگان دوره آبان و آذر «رشدانه ۱۴۰۰» خانم‌ها و آقایان صادقی نیارکی، مطهری راد و مکی بود.
++ مطالعه مقاله مورد اشاره در این یادداشت «چرا پدر و مادرها در آثار دیزنی غایبند؟» نوشته خانم سونیا پولتون